Inter Process Communication (IPC) odnosi się do mechanizmu, za pomocą którego różne procesy działające w systemie komputerowym mogą komunikować się ze sobą.

W środowisku wielozadaniowym, gdzie wiele procesów działa jednocześnie, IPC odgrywa kluczową rolę w umożliwieniu tym procesom wymiany danych, dzielenia się zasobami i synchronizacji swoich działań. IPC pozwala procesom wysyłać i odbierać wiadomości, sygnały i dane między sobą, niezależnie od tego, czy działają na tej samej maszynie, czy na różnych maszynach połączonych przez sieć.

Ta komunikacja może odbywać się za pomocą różnych metod, takich jak pamięć dzielona, potoki, kolejki wiadomości, gniazda i zdalne wywołania procedur. Jedną z kluczowych zalet IPC jest to, że umożliwia procesom współpracę, pozwalając im na wspólne realizowanie skomplikowanych zadań i efektywne dzielenie się informacjami.

Na przykład w architekturze klient-serwer, IPC pozwala procesowi klienta wysyłać żądania do procesu serwera, który następnie przetwarza te żądania i wysyła z powrotem wyniki. IPC odgrywa również kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa i integralności systemu, ponieważ umożliwia procesom komunikację w sposób kontrolowany i bezpieczny.

Dzięki wykorzystaniu mechanizmów takich jak uwierzytelnianie, szyfrowanie i kontrola dostępu, IPC pomaga zapobiegać nieautoryzowanemu dostępowi do wrażliwych danych i zasobów. Ogólnie rzecz biorąc, IPC jest niezbędnym komponentem nowoczesnych systemów komputerowych, umożliwiając procesom skuteczną komunikację i współpracę, co prowadzi do poprawy wydajności, skalowalności i niezawodności.

Ułatwiając płynną komunikację między procesami, IPC przyczynia się do stworzenia bardziej efektywnego i spójnego środowiska komputerowego.