Inter Process Communication (IPC) odnosi się do mechanizmu, dzięki któremu różne procesy działające w systemie komputerowym mogą ze sobą komunikować.

W środowisku wielozadaniowym, w którym wiele procesów działa jednocześnie, IPC odgrywa kluczową rolę w umożliwieniu tym procesom wymiany danych, dzielenia się zasobami i synchronizacji swoich działań. IPC pozwala procesom na wysyłanie i odbieranie wiadomości, sygnałów i danych między sobą, niezależnie od tego, czy działają na tej samej maszynie, czy na różnych maszynach połączonych w sieć.

Ta komunikacja może odbywać się za pomocą różnych metod, takich jak pamięć dzielona, rury, kolejki wiadomości, gniazda i zdalne wywołania procedur. Jedną z kluczowych zalet IPC jest to, że umożliwia procesom współpracę, pozwalając im na współdziałanie w złożonych zadaniach i efektywne dzielenie się informacjami.

Na przykład, w architekturze klient-serwer, IPC pozwala procesowi klienta na wysyłanie żądań do procesu serwera, który następnie przetwarza żądania i odsyła wyniki. IPC odgrywa również kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa i integralności systemu, ponieważ pozwala procesom na komunikację w kontrolowany i bezpieczny sposób.

Dzięki zastosowaniu mechanizmów takich jak uwierzytelnianie, szyfrowanie i kontrola dostępu, IPC pomaga zapobiegać nieautoryzowanemu dostępowi do wrażliwych danych i zasobów. Ogólnie rzecz biorąc, IPC jest niezbędnym elementem nowoczesnych systemów komputerowych, umożliwiając procesom efektywną komunikację i współpracę, co prowadzi do poprawy wydajności, skalowalności i niezawodności.

Ułatwiając płynną komunikację między procesami, IPC przyczynia się do stworzenia bardziej efektywnego i spójnego środowiska obliczeniowego.