Tabela partycji GUID (GPT) to schemat partycjonowania używany na dysku twardym do definiowania struktury partycji i danych w nich przechowywanych.

Jest nowoczesnym zamiennikiem starszego schematu partycjonowania Master Boot Record (MBR), oferującym kilka zalet w porównaniu do swojego poprzednika. GPT pozwala na utworzenie do 128 partycji na jednym dysku, w porównaniu do limitu MBR wynoszącego tylko cztery podstawowe partycje.

Dzięki temu jest idealny dla dużych urządzeń pamięci masowej, takich jak nowoczesne dyski twarde i dyski półprzewodnikowe.

Dodatkowo, GPT obsługuje dyski większe niż 2TB, co stanowi ograniczenie schematu partycjonowania MBR. Jedną z kluczowych cech GPT jest jego wykorzystanie Globalnych Unikalnych Identyfikatorów (GUID) do identyfikacji partycji i dysków.

Zapewnia to, że każda partycja i każdy dysk mają unikalny identyfikator, co zmniejsza ryzyko konfliktów i błędów podczas partycjonowania i dostępu do danych. Kolejną zaletą GPT jest jego wsparcie dla nowoczesnych funkcji, takich jak bezpieczny rozruch i oprogramowanie układowe UEFI.

Funkcje te zwiększają bezpieczeństwo i wydajność systemu, zapobiegając zainfekowaniu procesu rozruchowego przez złośliwe oprogramowanie oraz umożliwiają szybszy czas rozruchu. Ogólnie rzecz biorąc, GPT to bardziej solidny i elastyczny schemat partycjonowania w porównaniu do MBR, co sprawia, że jest preferowanym wyborem dla nowoczesnych systemów operacyjnych i urządzeń pamięci masowej.

Jego wsparcie dla większych dysków, większej liczby partycji i zaawansowanych funkcji czyni go niezbędnym elementem każdego nowoczesnego systemu komputerowego.