W dzisiejszych czasach istnieje akronim dla wszystkiego. Przeglądaj nasz słownik projektowania i rozwoju oprogramowania, aby znaleźć definicję dla tych uciążliwych terminów branżowych.
Zasady SOLID to zbiór pięciu zasad projektowania, które pomagają programistom tworzyć bardziej utrzymywalny, elastyczny i skalowalny kod.
Zasady te zostały wprowadzone przez Roberta C.
Martina na początku lat 2000 i od tego czasu stały się fundamentem projektowania obiektowego.
Zasada Jednej Odpowiedzialności
Zasada Jednej Odpowiedzialności (SRP) stwierdza, że klasa powinna mieć tylko jeden powód do zmiany.
Innymi słowy, każda klasa powinna mieć jedną odpowiedzialność lub zadanie w systemie.
Przestrzegając tej zasady, programiści mogą tworzyć klasy, które są skoncentrowane, łatwe do zrozumienia i mniej podatne na błędy przy wprowadzaniu zmian.
Zasada Otwarte/Zamknięte
Zasada Otwarte/Zamknięte (OCP) stwierdza, że klasy powinny być otwarte na rozszerzenie, ale zamknięte na modyfikację.
To oznacza, że zachowanie klasy powinno być możliwe do rozszerzenia bez modyfikowania jej kodu źródłowego.
Przestrzegając tej zasady, programiści mogą tworzyć kod, który jest łatwiejszy do utrzymania i mniej podatny na błędy.
Zasada Podstawienia Liskov
Zasada Podstawienia Liskov (LSP) stwierdza, że obiekty superklasy powinny być wymienne z obiektami jej podklas bez wpływu na poprawność programu.
Innymi słowy, podklasy powinny być w stanie zastąpić swoją superklasę bez zmiany zachowania programu.
Przestrzegając tej zasady, programiści mogą tworzyć kod, który jest bardziej modularny i elastyczny.
Zasada Segregacji Interfejsów
Zasada Segregacji Interfejsów (ISP) stwierdza, że klienci nie powinni być zmuszani do zależności od interfejsów, z których nie korzystają.
Zamiast tworzyć duże, monolityczne interfejsy, programiści powinni tworzyć mniejsze, bardziej skoncentrowane interfejsy, dostosowane do potrzeb klientów.
Przestrzegając tej zasady, programiści mogą tworzyć kod, który jest bardziej utrzymywalny i łatwiejszy do testowania.
Zasada Inwersji Zależności
Zasada Inwersji Zależności (DIP) stwierdza, że moduły wysokiego poziomu nie powinny zależeć od modułów niskiego poziomu.
Zamiast tego, oba powinny zależeć od abstrakcji.
Ta zasada zachęca programistów do używania interfejsów lub klas abstrakcyjnych, aby odseparować szczegóły implementacji klas, co ułatwia zmiany i rozszerzenia bazy kodu.
Podsumowując, zasady SOLID dostarczają zestawu wytycznych dla programistów, aby tworzyć kod, który jest bardziej utrzymywalny, elastyczny i skalowalny.
Przestrzegając tych zasad, programiści mogą tworzyć kod, który jest łatwiejszy do zrozumienia, testowania i rozszerzania, co ostatecznie prowadzi do bardziej solidnego i wydajnego systemu oprogramowania.
