Mangles nazw to technika stosowana w programowaniu komputerowym w celu unikania konfliktów nazw między różnymi częściami programu.

Polega na modyfikowaniu nazw zmiennych, funkcji i innych identyfikatorów w taki sposób, aby były unikalne w danym kontekście.

W językach programowania zorientowanych obiektowo, takich jak C++ i Python, mangle nazw jest powszechnie stosowane w celu zapobiegania kolizjom nazw w klasach.

Kiedy klasa jest definiowana, każda zmienna członkowska lub metoda jest poprzedzona unikalnym identyfikatorem, aby zapewnić, że nie będzie kolidować z identyfikatorami w innych klasach lub z globalnymi zmiennymi.

Proces ten jest znany jako mangle nazw. Mangle nazw pełni kluczową rolę w utrzymaniu integralności i funkcjonalności programu, zapewniając, że każdy identyfikator jest odrębny i może być dostępny bez niejasności.

Bez mangle nazw, programiści musieliby ręcznie zapewnić, że każdy identyfikator w ich kodzie jest unikalny, co może być czasochłonnym i podatnym na błędy zadaniem. Ogólnie rzecz biorąc, mangle nazw to cenne narzędzie w rozwoju oprogramowania, które pomaga programistom pisać czystszy, bardziej uporządkowany kod i unikać pułapek związanych z konfliktami nazw.

Automatycznie generując unikalne identyfikatory dla zmiennych, funkcji i innych elementów, mangle nazw usprawnia proces rozwoju i poprawia ogólną jakość programu.