Programowanie deklaratywne to paradygmat programowania, który koncentruje się na opisywaniu pożądanego wyniku lub rezultatu, a nie na konkretnych krokach potrzebnych do jego osiągnięcia.

W programowaniu deklaratywnym deweloperzy określają, co chcą, aby program zrobił, a nie jak powinno to być zrealizowane.

Umożliwia to bardziej zwięzłą i czytelną bazę kodu, ponieważ skupia się na logice programu, a nie na szczegółach implementacji. Jedną z kluczowych zalet programowania deklaratywnego jest jego zdolność do abstrahowania złożoności leżącej u podstaw implementacji.

Koncentrując się na "co" zamiast "jak", deweloperzy mogą tworzyć kod, który jest łatwiejszy do zrozumienia, utrzymania i debugowania.

Programowanie deklaratywne promuje również ponowne wykorzystanie kodu, ponieważ ta sama logika może być stosowana w różnych scenariuszach bez potrzeby modyfikacji. Programowanie deklaratywne jest powszechnie używane w językach takich jak SQL, HTML i CSS, gdzie deweloperzy określają pożądany wynik (np.

zapytanie do bazy danych, stylizacja strony internetowej) bez konieczności explicytnego definiowania kroków, aby to osiągnąć.

Dzięki temu te języki są dobrze przystosowane do zadań związanych z manipulowaniem danymi lub renderowaniem interfejsów użytkownika. Ogólnie rzecz biorąc, programowanie deklaratywne oferuje bardziej intuicyjne i eleganckie podejście do rozwoju oprogramowania, pozwalając deweloperom skupić się na problemie, a nie na zagłębianiu się w szczegóły, jak go rozwiązać.

Przyjmując paradygmat deklaratywny, deweloperzy mogą tworzyć czystszy, łatwiejszy do utrzymania kod, który jest łatwiejszy do rozumienia i dostosowywania do zmieniających się wymagań.