Programowanie deklaratywne to paradygmat programowania, który koncentruje się na opisywaniu pożądanego wyniku lub rezultatu, a nie na konkretnych krokach potrzebnych do jego osiągnięcia.

W programowaniu deklaratywnym programiści określają, co chcą, aby program robił, a nie jak powinno to być zrealizowane.

Umożliwia to bardziej zwięzłą i czytelną bazę kodu, ponieważ skupia się na logice programu, a nie na szczegółach implementacji. Jedną z kluczowych zalet programowania deklaratywnego jest jego zdolność do abstrahowania złożoności podstawowej implementacji.

Skupiając się na "co" zamiast "jak", programiści mogą tworzyć kod, który jest łatwiejszy do zrozumienia, utrzymania i debugowania.

Programowanie deklaratywne promuje również ponowne wykorzystanie kodu, ponieważ ta sama logika może być stosowana w różnych scenariuszach bez modyfikacji. Programowanie deklaratywne jest powszechnie stosowane w językach takich jak SQL, HTML i CSS, gdzie programiści określają pożądany wynik (np.

zapytanie do bazy danych, stylizacja strony internetowej) bez potrzeby wyraźnego definiowania kroków do jego osiągnięcia.

To sprawia, że te języki są dobrze dopasowane do zadań związanych z manipulowaniem danymi lub renderowaniem interfejsów użytkownika. Ogólnie rzecz biorąc, programowanie deklaratywne oferuje bardziej intuicyjne i eleganckie podejście do rozwoju oprogramowania, pozwalając programistom skupić się na problemie, zamiast zagłębiać się w szczegóły, jak go rozwiązać.

Przyjmując paradygmat deklaratywny, programiści mogą tworzyć czystszy, bardziej zdatny do utrzymania kod, który jest łatwiejszy do zrozumienia i dostosowania do zmieniających się wymagań.