Techniki inżynierii odwrotnej odnoszą się do procesu analizy produktu lub systemu w celu zrozumienia jego konstrukcji, funkcjonalności i wewnętrznych mechanizmów.

Proces ten polega na dekonstruowaniu produktu lub systemu w celu odkrycia jego składników, struktury i zachowania, z zamiarem uzyskania wglądu w to, jak został stworzony i jak działa. Inżynieria odwrotna jest często wykorzystywana w rozwoju oprogramowania do zrozumienia i poprawy istniejących systemów programowych, identyfikacji luk w zabezpieczeniach lub tworzenia interoperacyjnych systemów.

Może być również stosowana w rozwoju sprzętu w celu zrozumienia i poprawy konstrukcji urządzeń elektronicznych, maszyn lub innych produktów fizycznych. Techniki stosowane w inżynierii odwrotnej mogą się różnić w zależności od złożoności analizowanego produktu lub systemu.

Do powszechnych metod należą rozkładanie kodu oprogramowania, analiza protokołów sieciowych, odwracanie kompilacji binarnych oraz korzystanie z narzędzi takich jak debugery i dekompilatory. Inżynieria odwrotna może być cennym narzędziem dla programistów, inżynierów i specjalistów ds. bezpieczeństwa, ponieważ pozwala im głębiej zrozumieć, jak działają produkty i systemy, identyfikować potencjalne słabości lub obszary do poprawy oraz rozwijać innowacyjne rozwiązania oparte na istniejących technologiach. Ogólnie rzecz biorąc, techniki inżynierii odwrotnej odgrywają kluczową rolę w postępie technologicznym, umożliwiając profesjonalistom odkrywanie tajemnic złożonych systemów i napędzanie innowacji w różnych branżach.