Wspólna Architektura Obiektowego Zlecenia (CORBA) to znormalizowana architektura, która umożliwia różnym aplikacjom programowym napisanym w różnych językach programowania komunikację między sobą w sposób bezproblemowy.

Działa jako oprogramowanie pośredniczące, które ułatwia integrację różnych komponentów oprogramowania, niezależnie od ich stosu technologicznego. W swojej istocie CORBA opiera się na koncepcji programowania obiektowego, gdzie komponenty oprogramowania są reprezentowane jako obiekty z określonymi interfejsami.

Te obiekty mogą być rozproszone w różnych maszynach w sieci, a CORBA zapewnia mechanizm, dzięki któremu te obiekty mogą ze sobą współpracować za pomocą zdalnych wywołań procedur. Jedną z kluczowych cech CORBA jest jej zdolność do wspierania interoperacyjności między różnymi platformami i językami programowania.

Osiąga się to dzięki użyciu Języka Definicji Interfejsu (IDL), który definiuje standardowy sposób opisu interfejsów komponentów oprogramowania.

Dzięki generowaniu powiązań specyficznych dla języka na podstawie IDL, CORBA umożliwia aplikacjom napisanym w językach takich jak C++, Java i Python bezproblemową komunikację między sobą. CORBA oferuje również szereg usług wspierających obliczenia rozproszone, takich jak nazewnictwo, bezpieczeństwo i zarządzanie transakcjami.

Usługi te pomagają uprościć rozwój systemów rozproszonych, zapewniając znormalizowany framework do obsługi typowych zadań. Ogólnie rzecz biorąc, CORBA odgrywa kluczową rolę w umożliwieniu rozwoju złożonych, rozproszonych systemów oprogramowania, oferując elastyczną i interoperacyjną architekturę do integrowania komponentów oprogramowania.

Jej znormalizowane podejście do obliczeń rozproszonych czyni ją cennym narzędziem dla programistów oprogramowania, którzy chcą tworzyć skalowalne i niezawodne aplikacje.