Kohezja w inżynierii oprogramowania odnosi się do stopnia, w jakim elementy w module lub komponencie są powiązane i współpracują, aby osiągnąć wspólny cel lub funkcjonalność.

Mówiąc prościej, jest to miara tego, jak dobrze różne części systemu oprogramowania są ze sobą połączone i działają jako jednotka. Wysoka kohezja to pożądana cecha w tworzeniu oprogramowania, ponieważ prowadzi do modułów, które są skoncentrowane, dobrze zdefiniowane i łatwiejsze do utrzymania.

Gdy moduł ma wysoką kohezję, oznacza to, że elementy w jego wnętrzu są ze sobą ściśle powiązane i współpracują w celu wykonania określonego zadania lub funkcji.

To sprawia, że moduł jest bardziej autonomiczny i niezależny, co zmniejsza ryzyko wystąpienia błędów. Z drugiej strony, niska kohezja wskazuje, że elementy w module są luźno powiązane i mogą nie mieć wyraźnego celu lub funkcji.

Może to prowadzić do modułów, które są trudne do zrozumienia, modyfikacji i testowania, co czyni system oprogramowania jako całość bardziej złożonym i podatnym na błędy. Istnieją różne typy kohezji, w tym kohezja funkcjonalna, sekwencyjna, komunikacyjna i czasowa, z których każdy opisuje inny aspekt tego, jak dobrze elementy w module są ze sobą połączone. Podsumowując, kohezja jest ważnym pojęciem w inżynierii oprogramowania, które pomaga deweloperom tworzyć modularne, łatwe w utrzymaniu i niezawodne systemy oprogramowania.

Dążąc do wysokiej kohezji w swoim kodzie, deweloperzy mogą zapewnić, że ich oprogramowanie jest dobrze zorganizowane, łatwiejsze do zrozumienia i mniej podatne na błędy.