Znak null, znany również jako terminator null lub bajt null, to specjalny znak w programowaniu komputerowym, który jest reprezentowany przez wartość ASCII równą zero.

Jest używany do wskazywania końca ciągu w wielu językach programowania, w tym w C i C++.

Znak null działa jako delimiter, który oznacza koniec ciągu znaków.

Gdy w ciągu napotka się znak null, sygnalizuje to komputerowi, że nie ma więcej znaków do przetworzenia.

Jest to kluczowe dla funkcji, które pracują z ciągami, ponieważ pozwala im wiedzieć, kiedy osiągnęły koniec danych. Oprócz oznaczania końca ciągów, znaki null mogą być także używane do wypełniania danych lub zapełniania pustej przestrzeni w pamięci.

Często są stosowane w programowaniu niskopoziomowym do manipulacji danymi binarnymi lub wykonywania operacji na pamięci. Zrozumienie, jak działają znaki null, jest niezbędne dla programistów, ponieważ odgrywają one kluczową rolę w obsłudze ciągów i zarządzaniu pamięcią.

Niedostateczne uwzględnienie znaków null może prowadzić do błędów i podatności w oprogramowaniu. Podsumowując, znak null jest fundamentalnym elementem programowania komputerowego, który oznacza koniec ciągu lub struktury danych.

Poprzez efektywne wykorzystanie znaków null programiści mogą zapewnić odpowiednie zarządzanie danymi i poprawić niezawodność oraz bezpieczeństwo swoich aplikacji.